Αγίων γιορτές (62)
- Αγ Δημήτρης έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.
- Άγια Βαρβάρα γέννησε κι Αη-Σάββας το εδέχθη κι ο Αη- Νικόλας έτρεχε να πάει να το βαφτίσει….
- Άγια Βαρβάρα μίλησε Νικόλας απολογήθη κι εσύ κακόσαββα που βρέθηκες στη μέση.
- Άγια Μαρίνα δώσ,μου σύκα κι Αι λιά,άπλωσε και πάρε.
- Άγιασαν τα νερά, παν τα παγανά.
- Άγιος Νικόλας έρχεται με χιόνια φορτωμένος.
- Αγ Σάββας σαβανώνει, Αγ Βαρβάρα μαρμαρώνει.
- Αη-Δημητράκη, μικρό καλοκαιράκι.
- Αη Λιάς κόβει σταφύλια και η Αγία Μαρίνα σύκα.
- Αη-Νικόλα βόηθα με. «Κούνα και συ τα χέρια σου».
- Αν δε βαφτιστούν τα νερά, ο καιρός δεν καλοσυνεύει.
- Απ’ τ’ Αη-Γιωργιού και πέρα, δος του φουστανιού σου αέρα. (καλυτερεύει ο καιρός).
- Απ’ τ’ Απόστολου Αντρέα, αντρειώνει η μέρα.
- Από του Αγ Γιωργιού και πέρα δώσ'του φουστανιού σου αγέρα.
- Απ'του Αγ Σπυρίδωνα η μέρα αυξαίνει ένα σπυρί.
- Γεναριάτικο φεγγάρι με του Άη Γιαννιού τη χάρη.
- Δώδεκα Απόστολοι! Καθένας με τον πόνο του.
- Εμπρός πίσω στις γιορτές είναι τα κρύα και οι βροχές(Χριστούγεννα -πρωτοχρονιά).
- Η καλή πρωτοχρονιά,πρώτη μπόρα και χιονιά.
- Ήρθε τα Άη Λιώς,βάλ'την κάπα σου αλλιώς.
- Ήρθ’ ο Σταυρός, σταύρωνε και σπέρνε. (ή δέσε).
- Κάθε άγιος έχει και την γιορτή του.
- Κάθε μέρα δεν είναι τ’ Αη-Γιωργιού. (δε θα ’χουμε πάντα επιτυχίες και χαρές).
- Κάθε που είναι τ' Άη Λιά.μπαίνει το λάδι στην ελιά.
…και τ’ Αη-Γιωργιού να φέξει.
- Κοντά του Αγ Αντριώς,του γέρου Νικολάου.
- Κουτσοί στραβοί στον Άγιο-Παντελεήμονα.
- Λαμπρής χαρά,όσο υπάρχουν κόκκινα αυγά.
- Μέσα Παναγιά! Έξω Παναγιά!
- Μήτ’ εσύ παπά μ’ τα Φώτα, μήτ’ εγώ στον αγιασμό σου.
- Ο Άγ Αντρέας έφθασε,το κρύο αντρειεύει.
- Ο Άη Μηνάς εμήνυσε,πούλια μην ξημερώσει.
- Ο Άη Μηνάς το μήνυσε και ο Φίλιππος το καρτέρει.
- Όλο Φώτα κι Αποκριές κι ανάμεσα κανένας γάμος. (οκνηρία).
- Όποια μέρα είναι του χριστού είναι και πρωτοχρονιά.
- Όπου Άη Γιάννης και νερό όπου Άη Λιάς και ράχη.
- Ούτε φέτος λαμπρή,ούτε του χρόνου Πάσχα.
- Παπαντή καλοβρεγμένη η κοφίνα γεμισμένη.
- Πάσχα κάνε στο χωριό κι απόκριες στην πόλη.
- Περιγέλα το Νικόλα, ώσπου να μπεις στο λιμιώνα. (λιμάνι).
- Τ’ Αγιαντωνιού τ’ Αηθανασιού, ειν’ η καρδιά του Χειμωνιού.
- Τ’ Αγι’ Αντωνιού, τ’ Αϊ-Θανασιού, του βλάχαρου ο χειμώνας.
- Τ'αγίου πνευμάτου βάλ'ορνιό και τά'ηλιά φάε σύκα.
- Τ' Άη Αντρέα και τα άχυρα κρύα.
- Τ' Άη Δημητριού μέσα κρεβάτι,τ'Άη Γιωργιού έξω κρεβάτι.
- Τ' Άη Λουκά λουκάνικο και ας είναι και χαλαζιάρικο.
- Τ' Άη Νικήτα κοίτα και τ' Άη Γιωργιού ξεκοίτα.
- Τ' Άη Νικολοβάρβαρα κάνει νερό και χιόνι.
- Την γέννηση την άβρεχτη,τα φώτα χιονισμένα και τη λαμπρή βρεχούμενη,τα πάντα φτυχισμένα.
- Την τυρινή και των βαγιώ,μπαίνει ο διάολος στο γιαλό.
- Της Αγίας Άννας ανασαίνει η μέρα.
- Της Αγιά Μαρίνας σύκο κι τ'Άη Λιά σταφύλι.
- Τι γιορτή παπά μ’ είν’ τα Φωτά.
- Τις δεκαεφτά του Γεναριού κυρά του Άη Αντωνιού.
- Τον έφεραν από τον Κοσμά και το Δαμιανό. (για να γιατρευτεί).
- Του Αγ Δημητρίου ανοίγονται τα νέα κρασιά.
- Του Αγ Λουκά σπείρε τα κουκιά.
- Του Άη Λιά με το μαντήλι,της Παναγιάς με το κοφίνι.
- Τρεις τα γέννα,τρεις τα φώτα και έξι στην ανάσταση(αργίες).
- Των Αγίων Σαράντα να φας σαράντα να πιεις σαράντα να δώσεις για την ψυχή σου.
- Χαρά στα φώτα τα στεγνά και τα λαμπρά βρεγμένα.
- Ως τα φώτα σπέρνε στάρι και ως του Άη Αντωνιού κριθάρι.
- Ως του Αγ Αντωνιού παγώνα είναι η τούρλα του χειμώνα.